Het is zo vreemd maar soms kijk ik dwars door je heen. Terwijl jouw vaardige handen doelgericht zijn werk doen en jouw mond woorden vormen die mij moeten doen ‘meewerken’, zie ik slechts jouw verdriet.

Deze brief gaat nooit geschreven worden. Met de beste wil van de wereld gaat het mij niet meer lukken om zulke volzinnen uit mijn pen te toveren, laat staan dat ik ze tegen je zou kunnen uitspreken.